Zostań Babcią, Dziedkiem lub Ciocią

Z powodu braku opłat na dzieci część z nich ma zaległości.
Staramy się  weryfikować przyczyny takiej sytuacji i braku opłat przez ponad rok, jest to trudne zważywszy na pełną dobrowolność udziału rodzica w programie adopcyjnym. Rozumiemy prośby o przedłużenie terminu, ale nie zawsze możemy czekać rok i dłużej.

W przypadku zakończenia adopcji i poinformowania nas o tym - szukamy nowych opiekunów od razu lub przyznajemy dzieci oczekującym w kolejności.

Prosimy osoby świadome zobowiązania i odpowiedzialności za dziecko o mailowe zgłoszenia gotowości przyjęcia pod opiekę malucha z nieuregulowaną sytuacją finansową – w chwili obecnej są to często zaległości z lat 2013-2015.

Dzieci zarówno z Tanzanii jak i z Kamerunu są finansowane „z góry” od dnia przyjęcia do programu, ze środków fundacji. Misjonarka potrzebuje ich regularnie, wg wydatków na miejscu. W związku z tym faktem, abym móc prowadzić program, wymagane jest refinansowanie poniesionych już kosztów przez Opiekuna, gdy dziecko go już uzyska, mimo przystąpienia do programu w późniejszym terminie lub np. w połowie roku. Koszty pokrywane na naukę i opiekę nad dzieckiem nie sa zerowane wraz z nowym opiekunem.

Często pojawiają się osoby chętne do regularnej adopcji na lata, jednak nie mogą refinansować zaległości, dlatego występujemy na przeciw oczekiwaniom innych  - zostań Babcią, Dziadkiem lub Ciocią.
Dokonaj jednorazowej spłaty zaległości konkretnego dziecka, by dać mu szansę na nowego Rodzica dzięki "czystej karcie" ;)

W przypadku braku znalezienia zastępczego opiekuna i braku spłat zaległości, będziemy musieli przekazać dziecku i jego rodzinie informacje o konieczności opuszczenia programu.

Każda pomoc jest ważna. I każda forma jest u nas mile widziana ;)
Dziękujemy za pomoc dzieciom!
adopcja@majaprzyszlosc.org.pl

Lista dzieci do adopcji bieżącej i dzieci z zaległościami  w linku poniżej

(aktualizowana na bieżąco; kwoty są podane na stronie):

www.majaprzyszlosc.org.pl/czekaja-na-pomoc

Dzieci w rodzinie w kontekście alkoholizmu oczyma s.Tadeuszy. Kamerun.

Spojrzenie na alkoholizm s.Tadeuszy (w nawiązaniu do poprzedniego postu s.Aliny):

W odpowiedzi na pytanie, które padło wcześniej z naszej strony, siostra napisała:

"Problem alkoholowy istnieje, szczególnie w wioskach, ale według mnie w niektórych rodzinach w mieście również ma miejsce. 

W mieście jest jednak więcej funkcjonariuszy, pilnujących porządku, więcej ludzi wyżej edukowanych, wiec ten problem jest moim zdaniem mniej nasilony.

Natomiast w wioskach, co widać szczególnie wyraźnie na przykład  w niedzielne popołudnia, ma się wrażenie, że wszyscy są w mniejszym lub większym stopniu pod wpływem alkoholu.

Teraz, jeśli chodzi o naukę. W wielu rodzinach, to matka jest osobą, która ze swoich drobnych oszczędności płaci szkole za dziecko i ratuje sytuację finansowo (uzyskując pieniądze z drobnej hodowli czy sprzedaży) , kiedy tylko ojciec zaniedbuje. O takiej sytuacji mówiło mi wiele dzieci i młodych ludzi. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich ojców. Ci, którzy uzyskali wiedzę, edukację, są ogólnie poważani i często nawet bardziej wymagający w kwestii nauki, niż matki dzieci. s.Tadeusza"

Życie rodzinne, szkolne w kontekście problemu alkoholizmu- s.Alina. Kamerun

Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią
http://sercedlaafryki.blogspot.com/2014/03/problem-alkoholizmu-w-rodzinach-z.html
spróbujemy rozwinąć temat alkoholizmu w oparciu o relacje sióstr z  Kamerunu.

Szczere spojrzenie s.Aliny:

 Tutułem wstępu, jak wyglądają ogólnie relacje rodzinne i na płaszczyźnie rodzina/dziecko/szkoła

"Podobnie, jak wszędzie, problem alkoholowy dotyka także naszych rodzin.

 Jeśli chodzi o rodziców i świadomość edukacji, to raczej wszyscy chcą, aby ich dzieci mogły się kształcić, problem natomiast jest z wzięciem odpowiedzialności za edukację, czyli zainteresowaniem się, czy dziecko odrabia zadania, co robi w szkole i jak wygląda jego nauka itp. Z tym już trudniej, zwłaszcza u rodziców, którzy nie skończyli żadnej szkoły. Oni także nie są w stanie pomoc dzieciom odrobić lekcji stąd dziecko musi sobie radzić samo. Dlatego między innymi, aby pomóc w odrabianiu codziennych zadań, dzieci mają regularne zajęcia u nas na misji. Ci rodzice, którzy mieli  możliwość ukończenia szkoły, pilnują, aby dzieci były przygotowane i pracują z nimi w domu. Współpraca z nimi jest o wiele łatwiejsza. Spośród naszych dzieci jednak większość rodziców niestety nie ma ukończonych szkół i nie pomaga dzieciom w nauce.

Dlatego podczas spotkań z rodzicami ( odbywają się one raz w miesiącu), rodzice dostają między innymi za zadanie, aby iść do szkoły i dowiedzieć się, jak ich dzieci pracują i z takimi wiadomościami przychodzą do mnie.

Instruujemy rodziców także, aby dzieci chodziły do szkoły czyste , a ich ubrania były nie podarte. Tego wymaga także sama szkoła.

Rodzice mało rozmawiają ze swoimi dziećmi, najczęściej jest to krzyk, jak dziecko nabroi lub lanie- często porządne. ( o czym pisałam ostatnio)

Jeśli chodzi o problem alkoholowy, jest on także u nas, wśród rodzin naszych dzieci, a w szczególności dotyczy on ojców. Także ten temat poruszam na spotkaniach z rodzicami, gdyż uważam, że niedopuszczalne jest, aby dziecko szło głodne do szkoły, podczas gdy jego tata codziennie pije "bili bili"  (to tutejszy alkohol własnego wyrobu, produkowany z kukurydzy na użytek własny, ale także dostępny w sprzedaży) czy piwo, które już wcale nie jest tanie.

Problem ten dotyczy kilku rodzin z programu adopcyjnego, najczęściej to tata nadużywa alkoholu często, mimo że ma świadomość problemu. Niestety problem nadal trwa. 

Są ojcowie już teraz chorzy, wtedy przestali pić, ale wcześniej nadużywał alkoholu znacznie. 

Jest rodzic-tato 4 chłopców - pije najczęściej ze wszystkich i on najbardziej  maltretuje dzieci. Mama przestała bić, ale tato po wypiciu nie panuje nad sobą. Wspominałam także, ze chłopcy uciekali wcześniej z domu z powodu awantur. Tymczasem sytuacja się uspokoiła- chłopcy są radośni, awantury ustały. Dzieci bowiem mówią nam, co się dzieje na bieżąco w ich domu. 

Ojcowie potrafią zarobić na piwo a nie dać nic na jedzenie dla rodziny. To także niektóre dzieci  i rodziny objęte pomocą Fundacji. 

Mogę jednak napisać, że powoli widać efekty  współpracy z rodzicami, którzy mimo swojej biedy, są bardzo wdzięczni za pomoc - co tutaj się bardzo liczy. Uczą się przy tym nie tylko brać, ale także dzielić tym, czym mogą. Przykładem tego niech będzie, że po ostatnich obfitych zbiorach kukurydzy i my miałyśmy jej pod dostatkiem- to właśnie dzięki naszym rodzinom, które dzieliły się zbiorami. s.Alina"